Parafia p.w.św. Apostołów Piotra i Pawła została erygowana w 1383 roku. Przez stulecia pozostała katolicką i stanowi samodzielną wspólnotę mieszkańców. Gotycka ceglana świątynia wpisuje się w krajobraz wioski lokowanej w 1321 roku. Wieża na murowanej gotyckiej kondygnacji dekorowanej blendami, w górnej partii drewniana z 1741 roku, została zwieńczona wysmukłym hełmem krytym gontem. Wnętrze dwunawowe przykryte stropem drewnianym o późnobarokowej polichromii jest pozostałością rozwiązania trójnawowego. Nawa południowa runęła w wyniku powodzi, zastąpiła ją ściana wzniesiona z gotyckiej cegły prawdopodobnie z XVI stulecia. W świątyni zachowały się wybitne gotyckie zabytki: tabernakulum, figura Chrystusa Frasobliwego i Pieta z 1 poł. XV wieku. Barokowe utensylia to : ołtarz, ambona, feretrony, parawanowa obudowa chrzcielnicy , ławy i konfesjonały. Zwłaszcza ołtarz boczny z tondem prezentującym: św. Agnieszkę Męczennicę, a w górnej kondygnacji św. Dorotę z Mątów Wielkich, której serce przebiły trzy strzały Bożej Miłości, wyróżnia się bogactwem ornamentu akantowego. Nagrobki na parafialnym cmentarzu pozostają wspomnieniem i utrwalają polskie i niemieckie nazwiska mieszkańców Żuław, od pokoleń walczących z naturą na tym skrawku ziemi wydartej Wiśle ujarzmionej wałami.